گلزار شهدای شهر هرچه آغوش داشت گسترده بود به روی تکه های آمده از بهشت و آسمان ? هر چه ابر داشت گریسته بود در فراق همه ی آن نور ها وسپیدی ها !
راستی ! مبادا که دیگر نوری نیاید میان این همه ظلمت !
مبادا که از یاد ببریم هرآنچه را که از یاد برده ایم !
مباد !
به یاد مظلومیت آقاسیدمجتبی علمدار ووصیت ایشان:نگذارید صدای فرزند فاطمه (س)-حضرت آیت الله خامنه ای-به گوش برسد.
نوشته مریم
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی
دوستان